Bericht van Hanneke - 13
25 november 2015 - Pokhara, Nepal
Beste allemaal!
Tapaai laai kasto cha? Hoe gaat het met jullie? Afgelopen zondag, de eerste dag van de week, weer aan het 'werk'. Dat was vreemd, 1 dag weekend. Mijn lesrooster is uitgebreid. ik raak gewend aan zeer flexibel zijn en improviseren. Het komt voor dat het hoofd van de school opeens weg moet en mij vraagt de les over te nemen, bijvoorbeeld klas 7 voor het vak science. Het vak wordt gegeven in het nepali, ik spreek de taal niet, dus spreken we Engels. Vraagt een snelle aanpassing, wat ga ik doen? Ik voel me welkom in de school en de teachers en kinderen zijn erg aardig. Zij leren mij ook Nepalese woorden, we hebben dan veel,plezier. Wat ik al eerder schreef de middelen zijn zeer beperkt. De kinderen hebben een lesboek, schrift en pen, dat is alles. In de lessen worden voornamelijk teksten voorgelezen en de kinderen herhalen de tekst of schrijven woorden over van het bord. Het niveau Engels is zeker voor verbetering vatbaar. Sport en creatieve vakken komen niet in het lesrooster voor. Dit probeer ik in te passen; de winkel van de stationery en schoolspullen heeft een goede klant aan mij. Vandaag heb ik kennis gemaakt met een van de commissieleden van de school. De commissie wil graag de school upgraden naar nivo 8 en 9. Een voorstel met goede motivatie is nodig. Upgrading is echt nodig. De kinderen komen uitt kansarme gezinnen, wonen in de suburbs van pokhara en de ouders hebben weinig geld of geen werk. Ik woon en werk nu in een buitenwijk van pokhara, genaamd hosipital chowk, In deze wijk zijn 4 ziekenhuizen voor mensen en 2 voor dieren. Op elke hoek van de straat tref je wel een paar apotheekjes aan. In het gezin van Rekha en Dipak draai ik aardig mee. Ben nu gewend aan het dagelijks ritme. Na de vakantie is iedereen weer naar school en werk. De kinderen vertrekken om 8 uur met de bus. Zij gaan naar een privé school buiten de stad ( een uur reizen) vanwege beter onderwijs. Maar ook een hoog bedrag aan schoolgeld. Betekent dat om 6 uur al met de voorbereidingen van het ontbijt moet worden begonnen. Het ontbijt is een warme maaltijd, bijvoorbeeld pizza, deeg bereiden, groenten snijden etc en dan bakken op het houtvuur ivm uitvallen elektriciteit . Koken bij kaarslicht kan romantisch zijn; echter als de brandende kaars in de pan valt, kun je opnieuw beginnen. Het leven is echt niet makkelijk. De kraan in de keuken is half afgebroken en lekt. Een nieuwe is echt noodzakelijk. Met Rekha heb ik een kraan gekocht en de loodgieter heeft 'm geïnstalleerd. Iedereen blij, iIk ook !!!!. De kosten zijn n half maandsalaris., Voor de huishoudens begint het gas om te koken nu ook op te raken. In de straten zie je 'gas linea'' , mensen staan dagen met hun lege tank te wachten, want misschien is er overmorgen weer gas beschikbaar. Het vervelende is dan wel, dat het vooraf niet duidelijk is waar. Afgelopen nacht ging het gerucht, dat er gas was aangeleverd in de stad. Maar in welke wijk, welke straat? De mensen in rep en roer. Het was n zeer onrustige nacht....Namaste! Hanneke
Namaste!
Veel plezier.
ik heb nu eens al je reisverhalen achter elkaar gelezen. dat maakt het ook indrukwekkend. en je vrijwilligerswerk laat weer een heel andere kant zien, spannend en verrijkend.
en mooie foto's natuurlijk.
hartelijke groet, erna
Door je vrijwilligerswerk op school en wonen bij het gezin van Rehka leer je het land natuurlijk nog veel beter kennen.
Ik vind het zeer bijzonder dat je als vrijwilliger ineens in alle vakken les moet geven in het Engels? Komt je pedagogische achtergrond goed van pas. Mooi te horen dat je er zo flexibel mee om gaat.
Nog 3 hele mooie weken.
Liefs, Peter